Khutbah Idul Fitri
1434 H/2013M
Ustadz Jamroji
اَللهُ
اَكْبَرْ (×٧)
اَللهُ اَكْبَرْ مَا هَبَّتْ نَسَائِمُ
اْلاَفْرَاحِ بِالتَّهَانِى وَالسُّرُوْرِ, وَاَقْبَلَتْ بَشَائِرُ اْلا َعْيَادِ
بِالتَّدَانِى وَاْلحُبُّوْرِ, وَتَعَطَّرَتِ اْلاَفْوَاهُ كَمَا يَنْبَغِى اَنْ
يُحْمَدَ رَبُّنَا وَيُشْكَرَ. اَللهُ اَكْبَرْ, مَاسَجَعَتْ وُرْقُ
اْلمُؤَذِّنِيْنَ فَوْقَ اْلمَنَائِرِ.وَغَرَّدَتْ
بَلاَبِلُ اْلخُطَبَاءِ فَوْقَ اَعْوَادِ اْلمَنَابِرِ. وَنُشِرَتْ فِى هَذَا اْليَوْمِ اَعْلاَمُ التَّكْبِيْرِ
وَالذِّكْرِ, وَلَذِكْرُ
اللهِ اَكْبَرْ.
اَللهُ
اَكْبَرْ, مَا تَزَيَّنَ الْمُسْلِمُوْنَ بِجَمِيْلِ الثِّيَابِ وَخَرَجُوا
يَمْشُوْنَ اِلَى اْلمَسَاجِدِ وَالصَّحَارَى ذَاكِرِيْنَ اللهَ فِى الذَّهَابِ
وَاْلاِيَابِ. فَهَنِيْئًا لِمَنْ بِاْلاِخْلاَصِ قَدْ تَعَطَّرَ.
اَللهُ
اَكْبَرْ, مَا جَهَرَ مُسْلِمٌ بِالتَّكْبِيْرِ مِنْ مَنْزِلِهِ اِلَى مُصَلاَّهُ,
وَاسْتَمَرَّ يُكَبِّرُ حَتَّى قَدُمَ اْلاِمَامُ وَقَامَ اِلَى الصَّلاَةِ,
فَنَوَى بِتَكْبِيْرَةِ اْلاِحْرَامِ وَقَالَ : اَللهُ اَكْبَرْ.
اَللهُ
اَكْبَرُ فِى مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ تَتَضَاعَفُ اْلاُجُوْرُ وَاْلحَسَنَاتُ,
وَتَنْمُوْ بِهِ اْلخَيْرَاتُ وَاْلبَرَكَاتُ, وَيُسْتَزَادُ مِنْ اَلاَءِ اللهِ
وَيُسْتَكْثَرُ.
اَللهُ
اَكْبَرْ (×٣(
اَلْحَمْدُ
ِللهِ الَّذِى مَدَّ لَنَا مَوَائِدَ اِحْسَانِهِ وَاِنْعَامِهِ, وَاَعَادَ
عَلَيْنَا فِى هَذَا اْليَوْمِ عَوَائِدَ بَرِّهِ وَاِكْرَامِهِ, وَاَلْبَسْنَا
مَلاَبِسَ اْلعِزِّ وَاْلاَفْخَرِ. اَحْمَدُهُ حَمْدَ مَنْ نَطَقَتِ اْلاَلْسُنُ بِشُكْرِهِ فِى
اْلمَسَاءِ وَالصَّبَاحِ, وَتَرَنَّمَ بِهِ اْلعَبْدُ فِى كُلِّ غُدُوٍّ وَرَوَاحٍ, وَسَبَّحَ
بِحَمْدِ رَبِّهِ وَاسْتَغْفَرَ.وَاَشْهَدُ
اَنْ لاَاِلَهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَشَرِيْكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ
مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى سَيِّدِنَا وَمَوْلاَنَا
مُحَمَّدٍ, اَلْمُشَفَّعِ
فِى الْمَحْشَرِ, وَعَلَى اَلِهِ وَاَصْحَابِهِ وَمَنْ بِمِلَّتِهِ اشْتَهَرَ.
اَللهُ اَكْبَرْ (×٣( عِبَادَ
اللهِ… اِتَّقُوا
اللهَ وَاعْلَمُوْا اَنَّ هَذَا يَوْمُ عِيْدٍ وَسُرُوْرٍ ... وَاِعْتَاقٍ مِنَ
النَّارِ وَاُجُوْرٍ……..
Kaum Muslimin Muslimat Rahimakumullah…
Langkung rumiyin kulo wasiyat dumateng pribadi kulo piyambak lan
dateng kaum sedulur kulo muslim sedoyo. Monggo sami ajrih dateng ngarsanipun
Allah kelawan netepi sikap lan sifat takwa ingkang saestu-estu. Sejatosipun
takwa inggih kelawan ngamalaken sedoyo menopo ingkang dados dawuhipun Allah lan
nebihi sedoyo larangan-laranganipoun Allah swt.
Allahu Akbar, Allahu Akbar, Allahu Akbar.
Kaum Muslimin Muslimat Ingkang kulo mulyaaken… Dinten niki
dinten riyoyo Fitri utawi Idul Fitri. Fithri nniku artosipun secara
bahasa buko, minongko tandane wus rampung anggene nglampahi puasa
ramadhan. Kanthi rahmat lan kabugrahaning Gusti Allah, kito sedoyo saget
ngrampungaken kewajiban puasa kang kelebu rukun Islam kang werno limo.
Saksuwene poso nniku kito pun saget nyingkirake hawa nafsu saking mangan
,ngombe lan liya liyane ,mulo kelawan tumibane ‘Idul Fitri iki kito kraos
pikantuk kemenangan koyo dene prajurit kang nembe kondur saking medan perang
kelawan mbekto kemenangan kang kilang gumilang, sak temene nggih pancen kados
mekaten, nglawan hawa nafsu niku dumunung sewijine jihad, sewijine perjuangan
kang gede, Rosululloh saw naliko kondur saking peperangan nglawan musuh kaum
kafir lan musyrikin ing medan perang, Panjenenganipun banjur ngendika:
“رَجَعْنَا مِنَ الْجِهَادِ اْلاَصْغَرِ اِلَى اْلجِهَادِ
اْلاَكْبَرِ, جِهَادِ النَّفْسِ”
Artine: Kito kabeh pada bali songko jihad
kang cilik (ngelawan mungsuh) nuju ngadepi jihad kang luwih gedhe, ya niku
Jihad (nglawan) Nefsu”..
Allohu Akbar, Allohu Akbar, Allohu Akbar.
Kaum
muslimin yang berbahagia!
Akeh banget poro menungso kang ngakeni beragama islam, nanging
sholat mboten nate ngelakoni, poso ugi mboten. Anehe yen ‘Idul Fitri pun
dumugi, yo melu bungah-bungah, lan melu seneng-seneng, klambi anyar, lan
liya-liyane. Polah tingkahipun menungso-menungso wau koyo-koyo poro pahlawan
ingkang nembe wangsul sangking medan perang, nanging sak temene rupane mungsuh
mawon mboten sami weruh, nopo manlih mateni lan natoni mengsah.
Banget olehe mboten gadhahi raos isin piyantun-piyantun kados
mekaten nniku, ngaku nipun pahlawan perang, nyatane mung pahlawan jajan lan jenang.
Nyambut riyadin kanthi bingah lan suko cito pareng ke mawon,,
bungah-bungah oleh, nanging sak madya mawon. Ono sawijine ulama islam, arane
Abu Yazid, ngucap mangkene :
لَيْسَ اْلعِيْدُ لِمَنْ
لَبِسَ اْلجَدِيْدَ, وَلاَ لِمَنْ اَكَلَ اْلقَدِيْدَ, وَلَكِنَّ اْلعِيْدُ لِمَنْ
طَاعَتُهُ تَزِيْدُ, وَخَافَ اْلوَعِيْدَ.
Artine: “riyoyo niku dudu kanggo piyantun kang nyandang anyar
tur mangan dendeng enak, nanging riyoyo niku kanggone piyantun kang ketaatane
marang Alloh biso tambah lan wedi marang ancaman siksane.”
Dadi jelas menawai piyantun kang naliko nyambut dino riyoyo mung
kelawan seneng-seneng lan lampah mubadzir, nniku namung nuruti kekarepane howo
nafsune lan yen dituruti terus, hawa nafsu nniku mboten wonten mareme, ora ono
akhire. Tambah suwe tambah ndadi, koyo dene piyantun ngunjuk banyu segoro kang
asin, tambah akeh olehe ngombe, tambah nemen ngelake. Imam Al Bushiri ing dalem
kitab Al Burdah, ngaturaken syi’irane :
“وَالنَّفْسُ كَالطِّفْلِ اِنْ تُهْمِلْهُ شَبَّ
عَلَى * حُبِّ الرَّضَاعِ وَاِنْ تَفْطِمْهُ يَنْفَطِمِ”
“Howo nafsu niku koyo bocah cilik, lamun siro tok ake, mesti terus olehe seneng nyusu, nanging lamun siro sapih (dipedot) hiyo bakal kasapih (biso medhot banyu susu).”
“Howo nafsu niku koyo bocah cilik, lamun siro tok ake, mesti terus olehe seneng nyusu, nanging lamun siro sapih (dipedot) hiyo bakal kasapih (biso medhot banyu susu).”
Rosululloh
SAW ngendikaake yen piyantun kang seneng nuruti nafsune niku durung biso
sempurno imane.
لاَيُؤْمِنُ اَحَدُكُمْ حَتَّي يَكُوْنَ هَوَاهُ
تَبَعًا لِمَا جِئْتُ بِهِ
Artine
: “Ora sampurno imane salah sawijine siro kabeh, sahinggo howo nafsune
gelem di anutake marang agomo kang ingsun (Nabi Muhammad) gawa (yakni Agami Islam).” Diriwayatake
deneng Imam Bukhori.
Dados sanes agamine kang dianutake miturut kekarepane howo
nafsune, Nanging howo nafsune kang kedah di rem, dipekak lan sarto dikendalikno
sarto disetir dening agami Islam. Yen lampah niki pun saget ditindak aken nembe
saget kawastanan sampurno imanipun.
Allahu Akbar, Allahu Akbar, Allahu Akbar.
Kaum
Muslimin Muslimat Ingkang Berbahagia.
Saben-saben piyantun kang anduweni cito-cito utowo niat kepingin
gayuh sewijine perkoro kang nyebabake kepenak, mesti lan wajib wani ngadepi
kesengsaran, kerupekan lan wajib tahan tur sabar. Kito kepingin
ngraosaken legine nangka, kedah wani keno pulut, kito kepingin ngraosaken
legine madu tawon, kedah wani dientup tawon, lan sak
lajengipun.
Ringkesipun kabeh kelapangan lan kesenengan kedah digoleki
kelawan wani nandang sengsoro lan prihatin. Semanten ugi dino riyaya niki, dino
kang dirameake kelawan kabungahan lan kasenengan, saget kalampah mung kelawan
wontenipun wulan poso romadhon ingkang ing sak lebeting sewulan muput terus-terus
ngraosaken ngelak lang ngelih utawa weteng luwe. Mulo piyantun kang tumut
Riyoyo, emoh nindakaken poso niku keno diarani gawe sakepenake dewe, ibarat
gelem mangan nangkane emoh gupak pulute. Rekoso disik banjur bungah-bungah,
niku ora mung menungso thok, cobi kito pirsani kahanane kupu, asale uler.
Naliko deweke kepengin biso mabur dadi kupu, bebas mrono mrene, banjur deweke
ngenthung, poso ora mangan lan ora ngombe, awake dilebokake guwo, yoniku
enthunge/ungkrunge, nganthi pirang-pirang dino. Akhire dadi kupu, biso ngambah
gegono, mebur kelawan sentosa. Kang mengkene wajib dadi pepeling utowo tadzkiroh tumrap
poro menungso kang biso migunaake akale. Mulo niku cocok banget nopo ingkang
dipun dhawuhake dening Allah Ta’ala :
فَإِنَّ مَعَ اْلعُسْرِ يُسْرًا ، إِنَّ مَعَ
اْلعُسْرِ يُسْرًا (سورة الإنشراح: 5-6)
Artine
: “Amarga Sa’temene sawuse angel iku ana gampang. Satemene sawuse angel
ana gampang”
Allohu Akbar, Allohu Akbar, Allohu Akbar.
Poro
kaum muslimin !
Naliko Shiyam kito ngraosaken ngelih lan ngelak, kiro-kiro mung
ing wektu poso thok kito ngraosaken mekaten, menawi mboten poso mesti saget
dhahar-ngunjuk-udud nganti kuwaregen lan marem. Nanging yen kitho neliti
kahanane poro kaum faqir miskin, sangsara banget pagesanganipun, sedina mangan
sedina mboten, sandangane suwek-suwek owal-awilan mboten wonten gantine lan
saben dinane mlaku turut dalan jaluk kawelasane tiyang sanes. Piyantun kang
mengkene iki saben dino ngraosaken ngelak lan ngelih, saben dina atine tansah
susah kerono durung karuan kang dipangan. Kadang-kadang ketambahan nggadahi
anak yatim, sebab bapake wus ora ono, minggat utowo sampun swargi. Mulo niku
sakwuse kitho ngraosaken sangsarane ora mangan lan ora ngombe sewulan muput,
banjur mestine yo kedah thukul roso welas lan asih marang poro faqir miskin.
Kerono niku agama islam banjur majibaken tumrap ummatipun
supados ngedalaken zakat fithrah lan yen ono sandangan kang wus ora dienggo,
becike dishodaqohake marang piyantun-piyantun kang kekurangan niku. Kelawan
nindaake iki, kitho jenenge wus ngamalake perintahe Rosululloh saw hiyo niku :
أَغْنُوْهُمْ عَنِ السُّؤَالِ فِى هَذَا اْليَوْمِ .
Artine
: “Poro faqir miskin niku cukupono (sandang pangane) supoyo ojo nganthi jejaluk
ing dino riyoyo iki.”
Tegese ojo nganthi yen dino riyoyo niku katon ono piyantun
ngemis, sebab mesaake banget, wayahe piyantun akeh podo seneng-seneng,
sambang-sinambang, ziaroh-ziarohan kelawan mangan jajan lan ngombe wedang,
dumadaan isih ono sepirangan menungso kang kapekso jaluk-jaluk kanggo ngisi
wetenge, mongko yen ditakoni agamane, piyantun ngemis mahu ngandaake, “agami
kulo Islam”. Dadi yen mengkono piyantun niku isih sedulur kitho dewe tunggal
agama. Opo ora terenyuh manah kitho. Mugo-mugo kitho diparingi sifat welas lan
asih marang sepdo-podo makhluq ing bumi, supoyo kitho diasihi dening sinten
kemawaon kang mapan ono ing langit. Rosululloh saw dawuh :
اِرْحَمْ مَنْ فِى اْلأَرْضِ ، يَرْحَمْكَ مَنْ
فِى السَّمَاء
ِArtine
: “Welaso siro marang kang ono ing bumi, siro mesti diwelasi kang ono
ing langit.” Diriwayatake dening Imam At Thobroni saking shohabat
Jarir ra.
Allohu Akbar, Allohu Akbar, Allohu Akbar.
أَعُوْذُ
باِللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ :“وَاَنْفِقُوْا مِمَّا
رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ اْلمَوْتُ فَيَقُوْلُ رَبِّ
لَوْلاَ أَخَّرْتَنِى اِلَى أَجَلٍ قَرِيْبٍ , فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ
مِنَ الصَّالِحِيْنَ. وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ,
وَاللهُ خَبِيْرٌ بِمَا تَعْمَلُوْنَ” (سورة المنافقون : ۱۰-۱۱(
Artine :
“Lan siro kabeh podo infaqna songko rizqi kang wus ingsun
paringake marang siro kabeh, sak durunge salah suwijine siro kabeh niku katekan
pati, banjur matur : “Duh pengeran kulo, mugi panjenengan paring wekdal sakedap
kemawon kulo bade shodaqoh lan bade dados golonganipun tiyang sahe-sahe. Alloh
ora bakal paring kelonggaran wektu marang piyantun lamun wus teka titi mangsane
pati. Alloh niku Moho Waspodo marang opo wahe kang siro kabeh tindaake.”
بَارَكَ اللهُ لِى
وَلَكُمْ فِى الْقُرْاَنِ اْلعَظِيْمِ . عِبَادَ اللهِ, أُوْصِيْكُمْ
وَإِيَّايَ بِتَقْوَى اللهِ, وَاَحُثُّكُمْ وَنَفْسِى عَلَى طَاعَةِ اللهِ
وَرَسُوْلِهِ. أَقُوْلُ قَوْلِى هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ لِى وَلَكُمْ
وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَاْلمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِيْنَ وَالْمُؤْمِنَاتِ
فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.
الخطبة الثانية
الله أكبر X7
الله أكبر كبيرا والحمد
لله كثيرا وسبحان الله بكرة وأصيلا. أشهد أن لاإله إلا الله وأشهد أن محمدا عبده
ورسوله . اللهم صل وسلم على سيدنا محمد وعلى أله وصحبه أجمعين وسلم تسليما كثيرا .
أما
بعد :فيا أيها الناس اتقوا الله ولازموا الصلاة على خير خلقه عليه
الصلاة والسلام. فقد أمركم الله بذلك
إرشادا وتعليما. فقال: إن الله وملائكته يصلون على النبى . يا أيها
الذين أمنوا صلوا عليه وسلموا تسليما. اللهم صل على سيدنا محمد وعلى أله وصحبه
أجمعين . وعلى التابعين ومن تبعهم بإحسان الى يوم الدين. وارحمنا معهم برحمتك يا
أرحم الراحمين.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar